سلام
شاید بارها و بارها با این تجربه‌ی ناخوشایند رو‌به‌رو شده باشید: پشت یک رایانه‌ی تازه می‌نشینید و می‌خواهید متنی فارسی را بنگارید اما حروف فارسی درست در سر جای نیستند: باید چندین دکمه‌ای را امتحان کنید تا بفهمید که کاراکترهایی نظیر: (پ)(ژ)(،)(؛) دقیقا در کجای این صفحه‌کلید مستقر شده‌اند. و مدتی طول می‌کشد تا به این نحوه‌ی جاگیری (!) عادت کنید.
به نظر می‌رسد مشکل از آنجایی آغاز شده است که در ابتدا صفحه‌کلیدی استاندارد برای تایپ به زبان فارسی در ویندوز تهیه نشده بوده و ایرانیان مجبور بوده‌اند همان صفحه کلید عربی را با اندک اصلاحاتی، بومی کرده و استفاده کنند. به عنوان مثال در صفحهکلیدهای عربی نه تنها حروف گچ‌پژ وجود ندارد بلکه درج «نیم‌فاصله» نیز به سختی امکان‌پذیر است. همچنین کاراکتر‌های «ک» و «ی» نیز عربی هستند (ک و ی)
به هر حال پس از سال‌ها، استاندارد ملی ایران در صفحه کلید هم ایجاد شده که تفاوتهایی با صفحهکلیدهای مرسوم دارد. چند وقتی است که این صفحه‌کلید را بر روی رایانه‌هایی که در اطرافم می‌بینم اجرا و بقیه‌ی دوستان را نیز به استفاده از آن ترغیب می‌کنم. به این امید که روزی بر روی تمامی رایانه‌های این سرزمین یک صفحه‌کلید استاندارد، اجرا شود تا دیگر در هنگامه‌ی تایپ کردن به مشکل بر نخوریم و در هنگامه‌ی جستجو کردن یک واژه در متن ماتم نگیریم که باید کلمه‌ی مورد نظر را با «ی فارسی» جستجو کنیم یا با «ی عربی» و با «ک فارسی» جستجو کنیم یا با «ک عربی»!!
برای آگاهی از نحوه‌ی نصب صفحه‌کلید استاندارد فارسی و تفاوتهای آن با صفحه‌کلیدی که به طور پیش‌فرض بر روی دستگاه‌های ویندوزی نصب است، این صفحه‌ی ویکی‌پدیا را ملاحظه کنید (+).
راستی شاید یکی از شیرین‌ترین مزیت‌های صفحه‌کلید استاندارد فارسی نسبت به صفحه کلید غیر استاندارد، علاوه بر امکان درج راحت‌تر نیم‌فاصله (شیفت + فاصله) این است که در صفحه‌کلید استاندارد، اعداد و ارقام به واقع فارسی هستند! این یعنی مشکل انگلیسی نوشته شدن ارقام در نرم‌افزارهایی نظیر اکسل و ورد، با استفاده از این صفحه کلید دیگر رخ نخواهد داد!
